Remigiusz Mróz "Zaginięcie"

Remigiusz Mróz „Zaginięcie”, Czwarta strona 2015, ISBN 978-83-7976-299-6, stron 512

Jest środek nocy, gdy do Joanny Chyłki, prawniczki w kancelarii Żelazny & McVay, dzwoni koleżanka z liceum, której raczej nie darzy ciepłymi uczuciami. Córka Angeliki i Awita Szlezyngierów w tajemniczy sposób zniknęła z ich domu letniskowego. Drzwi i okna były zamknięte, a alarm przez cały czas uzbrojony, więc jak to możliwe, by trzylatka „wyparowała”? Nic nie świadczy o porwaniu, nie wpływa żądanie okupu, pozostaje więc założenie, że dziewczynka nie żyje, ale kto pozbawił ją życia i gdzie w takim razie jest ciało? Małżeństwo zostaje oskarżone o morderstwo, a Chyłka i jej aplikant Kordian Oryński zostają ich obrońcami. Zordon ma nieco inny stosunek do ewentualnej winy Szlezyngierów, niż Chyłka, ale niezależnie od osobistych przemyśleń prawników proces i tak ma charakter poszlakowy, bo nie udaje znaleźć się przekonujących dowodów świadczących o winie bądź niewinności Angeliki i jej męża.  

Stosik 10/15

Październik przyniósł sporo nowości w mojej biblioteczce, nawet nie myślałam, że jest ich aż tyle.

Agata Mańczyk "Huczmiranki. Eukaliptus i werbena"

Agata Mańczyk „Huczmiranki. Eukaliptus i werbena. T. 1”, Nasza Księgarnia 2015, ISBN 978-83-10-12802-7, stron 464

Linda Huczmiran wywodzi się z rodu silnych i dumnych kobiet, których życiem rządzą więzy krwi i zasady ustanowione przez najstarszą z nich, jej babkę, Lucynę. Linda nie chciała jednak podporządkować się woli krewnych i wplątała się w romans z poetą, który nie miał jej wiele do zaoferowania, skoro ją porzucił. Teraz Linda oczekuje jego dziecka, które musi ochronić przed tą, która powinna być jej oparciem i pomocą. Czy największy wróg jej rodu pomoże dziewczynie ocalić to, co dla niej najważniejsze?

Ponad siedemdziesiąt lat później Daria Huczmiran zbliża się do pełnoletności. Czuje się najszczęśliwszą kobietą na ziemi, bo oświadczył jej się on, Kazimierz, cudowny chłopak. I co z tego, że jest taksówkarzem? Jakie to ma znaczenie, jeśli ona kocha go najbardziej na świecie? Daria nie zdaje sobie jeszcze sprawy z tego, że jej przyszlość jest już dawno przesądzona, a w tym maczała palce jej matka, Marina.

19. Międzynarodowe Targi Książki w Krakowie 2015, sobota

Jak co roku, krakowskie Targi odwiedziłam w sobotę. Plecak z książkami do podpisu i oto efekty:

 

Z Karoliną Wilczyńską na stoisku Czwartej Strony.

Agnieszka Olejnik "A potem przyszła wiosna"

Agnieszka Olejnik „A potem przyszła wiosna”, Czwarta Strona 2015, ISBN 978-83-7976-333-7, stron 392

Błysk fleszy, w każdej sytuacji. Tak właściwie to powinna być zadowolona, przecież chciała popularności, sama o nią zabiegała. Pola Gajda chciała być aktorką i nią została, choć bardziej marzył jej się teatr niż film i związane z nim to całe „bywanie”, pozowanie na „ściankach” i obracanie się w światku celebrytów. To bardziej kręci Grzegorza, jej partnera. I wszystko byłoby w miarę dobrze, gdyby nie jeden natrętny paparazzo, który Polę wręcz prześladuje. Jest dla niej symbolem tego, czego najbardziej nie znosi w swoim zawodzie.

Któregoś dnia Pola, przeglądając strony w internecie, widzi zdjęcie Grzegorza z jakąś modelką. Zdrada mężczyzny, na którym tyle lat polegała, boli jak diabli, a życie traci sens. Pola całkowicie się załamuje i dochodzi do wniosku, że chyba nic jej już na tym świecie nie trzyma. Los ma jednak wobec niej zupełnie inne plany.

Ryszard Ćwirlej "Tam ci będzie lepiej"

Ryszard Ćwirlej „Tam ci będzie lepiej”, Czwarta Strona 2015, ISBN 978-83-7976-297-2, stron 552

Jest rok 1924, marzec. Niespełna sześć lat po odzyskaniu niepodległości w Poznaniu żyją obok siebie Polacy i Niemcy; mieszają się nazwiska, języki i doświadczenia. Nie inaczej jest i w policyjnych szeregach. Komisarz Antoni Fischer jest byłym żołnierzem, który najpierw służył w pruskiej, a potem w polskiej armii. Z obydwu wyniósł zamiłowanie do porządku, spokoju i rozwagi. Jego zastępcą jest człowiek zupełnie inny od Antona, stawiający na szybki efekt swoich działań, a że czasami nie mają one większego sensu, to już ma dla niego mniejsze znaczenie, bo zwyczajnie nie zdaje sobie z tego sprawy. Fischer ma Albina Siewierskiego za mężczyznę niezbyt inteligentnego, mówiąc delikatnie, ale jest na niego skazany, muszą współpracować, by wyjaśnić sprawę brutalnych morderstw miejskich prostytutek. Fischer musi dać Siewierskiemu więcej swobody, bo sam próbuje dodatkowo rozwikłać kwestię bolszewickiej agentury w wojsku. Co wyniknie z tego dwutorowego śledztwa?

Kasia Bulicz-Kasprzak "Szlachetne pobudki"

Kasia Bulicz-Kasprzak „Szlachetne pobudki”, Prószyński i S-ka 2015, ISBN 978-83-8069-070-7, stron 424

Marta po swojej błyskawicznej i dramatycznej decyzji oraz jej konsekwencjach dochodzi powoli do siebie. Czy wypadek dziewczyny uświadomi jej i Olgierdowi, co stracili? Czy mają jeszcze szansę odbudować to, co ich łączyło? Matka Marty, Janina, ani myśli jednak pozwolić, by zięć jeszcze raz wkroczył w życie córki, dość już się przez niego nacierpiała. Janinę spotka jednak coś, co sprawi, że będzie musiała więcej uwagi poświęcić sobie, a nie wszystkim wokół. Maria wydała tomik wierszy, teraz chce zawalczyć o Janusza. Walka, to słowo towarzyszy też Sylwii, choć ona nie ma zbyt czystych intencji, gdy postanawia wykorzystywać do pomocy byłego męża Michała, co bardzo nie podoba się Agacie, jego obecnej małżonce. By zachować równowagę Agata, widząc, że nie może pomóc Karolinie, przeżywającego zaginięcie męża, koncentruje się na Teresie, którą dotyka śmierć Zbyszka. Wandzie przyjdzie się zmierzyć z przeszłością i kłamstwami, jakimi była karmiona od dzieciństwa. Leokadii również nie będzie brakowało tematów do przemyśleń.

Karolina Wilczyńska "Marzenia szyte na miarę"

Karolina Wilczyńska „Marzenia szyte na miarę”, Czwarta Strona 2015, ISBN 978-83-7976-291-0, stron 340

Tamara i jej córka Marysia wychodzą powoli na prostą w swojej relacji. Nastolatka przestała traktować matkę jak największego wroga, Sokołowska też zaczyna się starać spędzać z córką o wiele więcej czasu. Duża w tym zasługa babci Róży i jej podejścia do życia, które udzieliło się „przyszywanej” wnuczce i prawnuczce. Teraz starsza pani wychodzi ze szpitala, więc trzeba zorganizować jej opiekę. Same będą jeździły do Borowej najczęściej jak się da, co jednak wcale nie jest takie proste, bo Tamara ma gorący okres w pracy, a Marysia musi nadrabiać zaległości w szkole. Dlatego też na miejscu będzie Róży doglądała sąsiadka, pani Zofia. Marysia podczas weekendów na wsi odkryje, że nie tylko w mieście może być ciekawie, a któregoś dnia zawędruje w okolice starego, zaniedbanego dworku. Tamara spróbuje naprawić swoje stosunki z matką, ale czy Ewa jest gotowa zrzucić swoje maski? 

„Stuhrmówka, czyli gen wewnętrznej wolności”, Maciej Stuhr w rozmowie z Beatą Nowicką

„Stuhrmówka, czyli gen wewnętrznej wolności”, Maciej Stuhr w rozmowie z Beatą Nowicką, Znak 2015, ISBN 978-83-240-4051-3, stron 384

Są takie osoby publiczne, które lubi się ot tak, po prostu. Wzbudzają one naszą sympatię, choć może nie zawsze znamy dokładnie ich dorobek. Dla mnie jedną z takich postaci jest Maciej Stuhr, który przez pewien czas bardziej kojarzył mi się z monologami kabaretowymi. Choć jeśli spojrzeć na zestaw tytułów filmów, w których zagrał, to muszę stwierdzić, że nie jest chyba aż tak źle: „Fuks”, „Testosteron”, „33 sceny z życia”, „Listy do M.”. Nie zapominajmy także o roli w przedstawieniu teatralnym „Boska!”, w którym partnerował Krystynie Jandzie oraz o książce z felietonami – „W krzywym zwierciadle”, które pisał i pisze nadal do miesięcznika Zwierciadło. Hm, wychodzi więc na to, że jeśli chodzi o dokonania artysty, to także mam powody, by go lubić.

Monika Sawicka "Dobrze, że jesteś"

Monika Sawicka „Dobrze, że jesteś”, Replika 2015, ISBN 978-83-7674-472-8, stron 240

Lata temu, jeszcze na studiach, gdy w Księgarni Hetmańskiej na krakowskim Rynku byłam częstym gościem, trafiłam któregoś dnia na książki Moniki Sawickiej. Najpierw była „Kruchość porcelany” i „Serwantka”, potem doszło jeszcze „Demi-sec” i „Mimo wszystko”. Ukazały się jeszcze inne, ale jakoś pochłonęło mnie już coś innego, a jeszcze później straciłam autorkę z oczu. Teraz powraca ona na rynek wydawniczy dzięki Wydawnictwu Replika. Postanowiłam sprawdzić, co się zmieniło w jej pisarstwie przez ten czas.

Bohaterka „Dobrze, że jesteś”, Kornelia, podnosi się powoli z traumatycznych przeżyć, jakimi wypełnione było jej życie. Ale żeby uporać się z przeszłością, najpierw musi do niej wrócić. Od małego była świadkiem przemocy domowej, ojca mając za kata matki. Sama stała się ofiarą napaści seksualnej. Potem przyszła miłość, w którą chciała uciec z toksycznego domu, i wielka strata, a i to nie było jeszcze końcem zła i cierpienia. Czy dla Kornelii zaświeci jeszcze słońce?

Katarzyna Puzyńska "Trzydziesta pierwsza" + "Z jednym wyjątkiem" w skrócie

Katarzyna Puzyńska „Trzydziesta pierwsza”, Prószyński i S-ka 2015, ISBN 978-83-7961-161-4, stron 560

Mieszkańcy Lipowa nie radzą sobie zbyt dobrze z faktem, że do wsi wraca niedługo morderca. Tytus Weiss odsiedział piętnaście z dwudziestu pięciu lat zasądzonych mu za podpalenie, w wyniku którego zginęły cztery osoby, dwie kobiety i dwaj mężczyźni. W pożarze swoich ojców stracili młodszy aspirant Daniel Podgórski i jego kolega z pracy, Paweł Kamiński. Szczególnie oni mają powody, by nienawidzić Weissa, ale uczuciem tym darzą go i pozostali członkowie lipowskiej społeczności, a Kamińskiemu przeniosło się ono na całą rodzinę zbrodniarza, jego matkę i brata. Filip Weiss odciął się od siedzącego w więzieniu brata, ale mimo to niektórzy nadal patrzą na niego przez pryzmat win Tytusa. Filip ani myśli witać go z otwartymi ramionami, ma zresztą poważniejsze problemy na głowie – we wsi zjawiła się jego była dziewczyna, Szwedka, z bratem, i żądają zwrotu pożyczonych pieniędzy. A on ich nie ma. Daniel czuje, że nie do końca panuje nad tym, co dzieje się w Lipowie i z nim samym. Towarzyszy mu jakiś niepokój, który wcale nie ustępuje, gdy we wsi znów ma miejsce pożar. To właściwie dopiero początek...

C. W. Gortner "Mademoiselle Chanel"

C. W. Gortner “Mademoiselle Chanel. Powieść”, Między Słowami 2015, ISBN 978-83-240-2760-6, stron 592

Chanel. Nazwisko-symbol, nazwisko-marka. Kobieta, która odcisnęła swój wyrazisty ślad na historii światowej mody. Projektantka, z której pomysłów miliony kobiet na całym świecie czerpią i korzystają po dziś dzień, zakładając małą czarną, skrapiając się perfumami Chanel nr 5 czy nosząc torebkę na łańcuszku. To jednocześnie osoba, której postępowanie na przestrzeni lat wzbudzało i nadal wzbudza kontrowersje, przez co jest różnie oceniana. A jaka była naprawdę? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć C. W. Gortner, dokładając swoją „cegiełkę” do portretu projektantki.

Dario Fo "Córka papieża"

Dario Fo „Córka papieża”, Znak Horyzont 2015, ISBN 978-83-240-3049-1, stron 320

Są takie postacie w historii, na których dźwięk samego nazwiska większość z nas zareaguje przypisaniem odpowiedniej etykietki. Najlepszym przykładem niech będą tutaj dwie kobiety – tak się składa, że akurat jedna należy do historii światowej, druga, mimo zagranicznych korzeni, związana jest z dziejami Polski – które spotkały się w lekturze, jaką miałam przyjemność niedawno czytać, czyli w „Madonnach z Bari” Renaty Czarneckiej. Mam na myśli królową Bonę, żonę Zygmunta Starego i matkę ostatniego Jagiellona, Zygmunta Augusta, oraz Lukrecję Borgię. Ciekawe jest to, jak bardzo podobny jest powszechny odbiór obu niewiast. Jednej i drugiej zarzucano to, że sięgały po trucizny, by pozbyć się swoich przeciwników/przeciwniczek. W Lukrecji Borgii większość z upodobaniem chce widzieć rozpustną kobietę, żyjącą w kazirodczej relacji z własnym ojcem, papieżem Aleksandrem VI, i bratem Cezarem. Polska autorka poszła pod prąd, chcąc udowodnić, że wizerunki Bony i Lukrecji wcale nie są tak jednoznaczne, jak próbowano nam przez lata wmawiać. Bona w ujęciu Czarneckiej da się lubić, a Lukrecja ukazana jest jako ciepła i rozsądna kobieta, daleka od wszelkiej podłości. Podobny obraz najsłynniejszej przedstawicielki rodu Borgiów kreuje Dario Fo, włoski humanista, laureat literackiej Nagrody Nobla. 

Agatha Christie jako Mary Westmacott "W samotności", "Róża i cis" - w skrócie

Agatha Christie jako Mary Westmacott „W samotności”, Wyd. Dolnośląskie 2015, ISBN 978-83-245-8206-8, stron 256

Opis wydawcy:

Joan Scudamore, kobieta dojrzała i zadowolona z osiągniętej pozycji społecznej, wraca z odwiedzin u córki mieszkającej w Bagdadzie. Przy granicy z Turcją zostaje niespodziewanie uwięziona w małej gospodzie z powodu złej pogody. Samotność i przedłużające się oczekiwanie skłaniają Joan do przemyśleń — po raz pierwszy w życiu musi stawić czoło prawdzie o sobie samej. Wspominając przeszłe lata, analizuje swoje uczynki, przekonania, oraz uczucia — i coraz mniej podoba jej się osoba, którą widzi...
”To jest właśnie ta książka, która zadowoliła mnie w pełni — i ta, którą zawsze chciałam napisać”. Agatha Christie

Sabina Waszut "W obcym domu"

Sabina Waszut „W obcym domu”, Muza 2015, ISBN 978-83-7758-998-4, stron 320

Jest rok 1945. Wreszcie nadszedł długo oczekiwany koniec wojny. Ale wraz z nim nie nastał upragniony spokój i godna egzystencja. Powszechnie panuje bieda, rzadko jest co konkretnego włożyć do garnka. Sophie i jej rodzice czekają na rehabilitację, proces, który uzna ich za Polaków. Władek, ukochany mąż Zosi, wraca dopiero po pewnym czasie. Pobrali się w 1939 r., więc tak naprawdę nie mieli kiedy dobrze się poznać i poczuć, jak to jest żyć razem. To wszystko dopiero przed nimi, podobnie jak przyzwyczajenie się do nowego ustroju. Zbliżające się referendum ludowe jest pewnym momentem przełomowym, który wyraźnie uświadamia Zosi, że jej małżonek ani myśli cieszyć się z nowej rzeczywistości i ją popierać. To stanie się również punktem spornym w niełatwych i tak relacjach z bratem Władka, Józefem.

Jean-Christophe Brisard, Claude Quetel "Dzieci dyktatorów"

Jean-Christophe Brisard, Claude Quetel prezentują „Dzieci dyktatorów”, Znak Horyzont 2015, ISBN 978-83-240-3420-8, stron 352

Seria „Prawdziwe historie” Wydawnictwa Znak należy do jednych z moich ulubionych, ponieważ łączy w sobie sylwetki nietuzinkowych postaci (nawet jeśli częściowo są to przecież zbrodniarze) z lekką i potoczystą narracją. Zachowuje więc idealną równowagę między formą a treścią. Po dwóch tomach poświęconych kobietom dyktatorów oraz tym, który opisywał ostatnie dni politycznych despotów, przyszedł czas, abyśmy poznali tych, którzy nie mieli wpływu na to, w jakiej rodzinie przyszli na świat, ale co z tym zrobili, to już inna kwestia. Przed nami – dzieci dyktatorów.

Renata Czarnecka "Madonny z Bari"

Renata Czarnecka „Madonny z Bari. Matka i córka – księżna Mediolanu i królowa Bona”, Książnica 2015, ISBN 978-83-245-8201-3, stron 352

Gdy księżna Mediolanu, Izabela Aragońska, rzucała przekleństwo na Ludwika Moro i jego ród, sama chyba nie przypuszczała, jak trudne czasy przed nią i jej dziećmi. Jej ojczyzna wkracza w nowy etap wojen włoskich, a do jej schedy zaczyna sobie rościć prawa nowy król Francji, Ludwik XII. Początkowo Izabela chce wierzyć, że to dla niej szansa, ale szybko okazuje się, w jak wielkim była błędzie. Jej jedyny syn zostaje wywieziony do Francji, a ona sama musi szukać schronienia w Neapolu. W trakcie podróży zatrzymuje się w Watykanie. Tam Aragonka poznaje żonę swojego brata, Lukrecję Borgię, i jej ojca, papieża Aleksandra VI. Przekonuje się, jak wiele tajemnic skrywa święte miasto. Po licznych perypetiach osiada wreszcie w Bari. Przez cały ten czas Izabela nie zapomina o swoich korzeniach i o tym, co jej się należy. Swoje nadzieje lokuje w Bonie Marii, chcąc ją wynieść na szczyt. Ma być nim małżeństwo z władcą kraju na dalekiej Północy – z królem Polski...

Joanna Sykat "Jutro zaświeci słońce"

Joanna Sykat „Jutro zaświeci słońce”, Czwarta Strona 2015, ISBN 978-83-7976-325-2, str. 296

Matka. Jedna z pierwszych i najważniejszych osób w naszym życiu. Kobieta, która zapewnia miłość, czułość, troskę, opiekę i wyposaża we wszystkie umiejętności niezbędne dla późniejszego, dorosłego i samodzielnego bytu. Ale relacja matka-córka nie zawsze namalowana jest różową kredką. W przypadku Anity i jej rodzicielki należałoby raczej mówić o głębokiej czerni.

Choć Anita jest już od dawna dorosła, pępowiny nie odcięła nigdy. Jej matka nie nauczyła córki pewności siebie i wiary w to, że ze wszystkim sobie poradzi; wręcz przeciwnie, torpedowała każdy jej pomysł. Gdy Anita się wyprowadzała i wychodziła za mąż, usłyszała, że szybko wróci z podkulonym ogonem. Gdy wydała swoją pierwszą książkę, spełniając marzenie o zostaniu pisarką, i ten sukces matka jej zatruła, twierdząc niezmiennie, że tylko praca na etacie ma sens. Co musi się stać, by Anita przejrzała na oczy, by dotarło do niej, że ma prawo do własnego życia, bez wiszącego nad nią cienia jej matki?