Bogna Ziembicka "Tylko dzięki miłości"

Bogna Ziembicka „Tylko dzięki miłości”, Otwarte 2014, ISBN 978-83-7515-180-0, stron 400

W katastrofie lotniczej giną najbliżsi Zuzanny Hulewicz; jej rodzice i siostra Justyna. Teraz jej cały świat sprowadza się do babci Jadwigi oraz mieszkańców dworu w Różanach: Hanki i Piotra. Zuzanna ma swoją tajemnicę: skrycie kocha się w Piotrze i marzy, by choć raz spojrzał na nią tak, jak na Hankę.

Zuzia ma szesnaście lat i choć z jednej strony brakuje jej rodziców, to z drugiej świat toczy się dalej i trzeba żyć, nawet jeśli wydaje się to niewłaściwe i bez sensu. Babcia zresztą dba o to, by dziewczynie nie brakowało zajęć i rozrywek. Jest przecież szkoła i nowe koleżanki, nawet jeśli początkowo czuje się wśród nich obca; są wizyty w Różanach oraz liczne podróże: Zuzia z babcią goszczą m. in. na olimpiadzie w Niemczech, płyną także do Egiptu. W czasie tych wojaży rodzi się nieśmiałe uczucie do brata koleżanki z pensji, Joachima, Niemca, który zarządza faktorią w Afryce. 

Corina Bomann "Wyspa Motyli"

Corina Bomann „Wyspa Motyli”, Otwarte 2013, ISBN 978-83-7515-266-1, stron 464

Diana Wagenbach właśnie dowiedziała się, że jest zdradzana. Cóż, nie jest to wiadomość, na którą człowiek byłby przygotowany, więc jej gwałtowna reakcja raczej nie powinna dziwić. Zapewnieniom męża nie wierzy za grosz, czuje potrzebę ucieczki, urlopu, wyjazdu, czegokolwiek, co nie pozwoli jej na analizowanie swojej obecnej i przyszłej sytuacji. Jak grom z jasnego nieba, akurat w tym momencie, dostaje telefon z informacją o ciężkiej chorobie swojej krewnej, ciotki, która zawsze była jej bardzo bliska. Diana wyjeżdża więc do Londynu.

Melanie Gideon "Żona_22"

Melanie Gideon „Żona_22”, Otwarte 2012, ISBN 978-83-7515-218-0, stron 456

Alice Buckle prowadzi warsztaty teatralne w szkole podstawowej. Kiedyś pisała sztuki, ale druzgoczące recenzje jej debiutu zniechęciły ją do dalszych prób. Ma dwoje dzieci: Zoe, którą podejrzewa o zaburzenia odżywiania oraz Petera, który według niej zdradza wszelkie objawy homoseksualizmu. Z mężem Williamem oddalili się od siebie. Kiedy w skrzynce elektronicznej znajduje zaproszenie do udziału w badaniach na temat małżeństwa, decyduje się i pod wpływem otrzymywanych pytań zaczyna analizować swój związek.

Alice ma czterdzieści cztery lata i zbliża się do wieku, w którym jej matka zginęła w wypadku samochodowym. Kobieta bardzo to przeżywa; należy do grupy wsparcia złożonej z osób, które przeżyły to samo, co on. A tak ogólnie to Alice jest uzależniona od Facebooka.

"Nie szukaj mnie"; "Kontener"

Piotr Wereśniak „Nie szukaj mnie”, Otwarte 2010, ISBN 978-83-7515-081-0, stron 302

Agata Chróścicka „Kontener”, W.A.B. 2011, ISBN 978-83-7414-899-3, stron 376

Dziś będzie o dwóch powieściach, które przeczytałam przez weekend. Dlaczego o dwóch? Bo nie mogę się powstrzymać od ich porównania ze względu na gatunek, jaki reprezentują. To dwie powieści sensacyjne. Najpierw przeczytałam „Kontener”, który uznałam za dobry, a potem „Nie szukaj mnie”, które zdecydowanie bardziej przypadło mi do gustu.

Historia „Kontenera” zaczyna się od bójki w barze gdzieś w Afryce. Ginie w niej Marco, odpowiedzialny za transport leków przekazywanych charytatywnie. W tym samym czasie w Londynie, pracująca w koncernie organizującym takie akcje Gloria popełnia samobójstwo. W taki obrót sytuacji nie wierzy jej następca i przyjaciel, Paul. Uzyskany dostęp do dokumentów ujawnia, że coś jest nie tak. Nieprawidłowościami z polskiej perspektywy zajmuje się dziennikarka Anna.