Karolina Wilczyńska "Dotyk słońca"

Karolina Wilczyńska „Dotyk słońca”, Czwarta Strona 2018, ISBN 978-83-7976-887-5, stron 301

Opis wydawcy: Pierwsze wiosenne i ciepłe promienie słońca to znak, że wszystko wokół budzi się do życia. Tak jak rozkwitają pąki kwiatów, tak rodzą się nowe uczucia i emocje…
Róża przeżywa euforię ponownego zakochania. Gdy mężczyzna jej życia zjawia się po latach w progu mieszkania, Róża zupełnie traci głowę. Przyjaciółki radzą jej zachować ostrożność, lecz czy samotna dotąd kobieta będzie w stanie oprzeć się upojnej nocy w objęciach ukochanego?
Gdy ten niespodziewanie znika, Róża zostaje… nie tak całkiem sama. W trudnych chwilach będzie mogła liczyć na pozostałe mieszkanki bloku przy ulicy Kwiatowej, mimo że każda z nich musi borykać się ze swoimi problemami. Ale od czego są przyjaciółki!
„Rok na Kwiatowej” to pełne kobiecych emocji powieści, z którymi zechcesz się zaprzyjaźnić!

Karolina Wilczyńska wyspecjalizowała się w powieściach obyczajowych, które pochłania się jednym ciągiem. Obok serii „Stacja Jagodno”, ma ona na swoim koncie cykl „Rok na Kwiatowej”, którego trzeci tom właśnie przeczytałam z ogromną satysfakcją i przyjemnością. Opowieść o czterech przyjaciółkach zmierza powoli ku końcowi, przed nami jeszcze tylko jedna część, a ja nie wiem, czy jestem gotowa na rozstanie z Lilianą, Różą, Malwiną i Wiolą. 

Autorka utrzymuje formułę bezpośredniego zwrotu do czytelnika, a właściwie czytelniczki, dzięki czemu możemy naprawdę czuć się uczestnikami wydarzeń z życia bohaterek. Ja w każdym razie na pewno mam takie wrażenie w trakcie lektury: że zajrzałam do którejś z kobiet na chwilę krótszą lub dłuższą, że zostałam uraczona kawą bądź herbatą, przy której dowiedziałam się, co u nich słychać. A dzieje się przecież sporo, najwięcej u Róży, która rozkwita, gdy w jej życiu znów pojawia się Daniel. Wybacza mu doznaną niegdyś krzywdę, koncentrując się na tu i teraz, a dzięki temu promienieje. I nie chce słuchać wyrażanych z czystej troski obaw przyjaciółek, czy nie jest aby zanadto ufna. Najbardziej bezpośrednio wyraża je Wiola, u której co w sercu, to na języku. Żona Mariusza właśnie rodzi bliźnięta i zamiast pomocy męża, otrzymuje ją od teściowej, co nie do końca jej odpowiada; wolałaby częściej oglądać ojca dzieci, a nie ich babkę. Malwina z Markiem rozwijają firmę, ale i dbają o własny związek, a Liliana ciągle uczy się, jak wychowywać nastolatkę, jak dbać przede wszystkim o jej potrzeby emocjonalne, a nie tylko materialne.  

Pewnie już o tym wspominałam, ale się powtórzę: najbardziej cenię u pisarki to, że jej fabuły przedstawiają zwyczajne życie zwyczajnych kobiet, a dzięki temu wykreowane przez nią postaci są tak bliskie czytelniczkom. U Karoliny Wilczyńskiej możemy znaleźć cząstkę siebie, odbicie własnych problemów, ale też radości i codziennych drobiazgów. Z niecierpliwością czekam na „Owoce miłości”.

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.