Marta Owczarek, Bartek Skowroński "Byle dalej"

Marta Owczarek, Bartek Skowroński „Byle dalej: w 888 dni dookoła świata”, Świat Książki 2012, ISBN 978-83-7799-599-0, stron 400

Przejechali 160 tysięcy kilometrów. Zawitali do 24 krajów. Obejrzeli 2 zaćmienia Słońca. Zdarli 17 par klapek. Jedna noga przeszła dwukrotne złamanie. Środki transportu? Własne nogi, elektryczne rowery Ping i Pong, terenówka, rowery zwykłe, skutery i te najbardziej sprawdzone, motocykle. Plan wyprawy pojawił się dwa lata wcześniej. Zbieranie funduszy. Przygotowania. Szczepienia. Międzynarodowe dokumenty. Pożegnanie z miejscem pracy. Wreszcie pakowanie i ta magiczna data: lipiec 2008. Na początek Mongolia i pierwsze zaćmienie.

Marta Owczarek, adwokat i Bartek Skowroński, poligraf. Po dwóch latach związku wyruszyli w podróż życia dookoła świata. Uciekali od rutyny i nudy, dążąc jednocześnie do poznawania zwykłego życia tam, gdzie docierali, do obserwacji tubylców. Nie w głowie było im zwiedzanie z przewodnikiem, „zaliczanie” znanych zabytków, wokół których aż roi się od turystów. Pewnie, że takie też oglądali, ale zależało im bardziej na zanurzeniu się w miejscowym kolorycie, na wtopieniu się na chwilę w otoczenie, na wejściu w świat folkloru mieszkańców, na spróbowaniu egzotycznych kuchni.

W Mongolii rozpalają ognisko z jaczych placków. W Chinach podziwiają strój codzienny w postaci piżamki i zamawiają ośle mięso. W Nepalu podziwiają panoramę Himalajów. W Indiach są oprowadzani po kuchni gotującej dla pielgrzymów przybywających do Złotej Świątyni. Kambodża zapisuje się w pamięci kradzieżą. Laos wita ich leniwym, spokojnym nastrojem. Wyspy Marshalla – oceaniczny raj z podwodnym muzeum. Na Jawie zdobywają wulkan, który rok później zniszczy okoliczne wioski. Australię przemierzają po przekątnej, przez pustynny Outback. W Nowej Zelandii znajdują grzechoczące kamienie, ale przychodzi też załamanie w związku z dokuczającą pogodą. W Argentynie Martę czeka poważny egzamin i początki przygody z motocyklem. Chile – trzęsienie ziemi i wypadek. W Boliwii przejeżdżają przez największe na świecie solnisko i zostają na dłużej w La Paz. Peru to spotkanie z rodzicami, które daje siłę na dalszą podróż. Ekwador kusi wyprawą w głąb amazońskiej dżungli. I wreszcie powódź w Kolumbii.

„Byle dalej” porywa od pierwszej strony. Narracja prowadzona jest w stylu luźnej opowieści koleżanki przy ognisku i niesamowicie wciąga. Plastyczne opisy uzupełnione pięknymi zdjęciami wywołują uczucie, jakby samemu się było w tych fascynujących miejscach. A już na pewno rodzą chęć ich poznania. Z każdą uciekającą stroną narasta żal, że podróż ta dobiega końca. Nawet jeśli ktoś nie lubi literatury tego typu, gorąco polecam. Opowieści ludzi z pasją zawsze czyta się świetnie, niezależnie od czytelniczych upodobań.    

Książka bierze udział w wyzwaniu „Nie tylko literatura piękna...”