Maja Kotarska "Kłopoty z nieznajomym"

Maja Kotarska „Kłopoty z nieznajomym”, Bliskie 2009, ISBN 978-83-61930-06-X, stron 296

Marta pracuje w pewnej firmie na wysokim stanowisku i wiedzie przyjemne życie. Nie chce się wiązać na stałe, ale lubi chodzić na randki. Na kolejną umawia się z przystojnym brunetem. Ale dziwna jakaś ta randka. Mężczyznę najbardziej interesują zdjęcia dziewczyny z dzieciństwa. Marta nie może się też oprzeć wrażeniu, że już go gdzieś spotkała. Od tego momentu zaczynają się kłopoty. Mężczyzna zostaje zamordowany, a Marta trafia w sam środek afery.

Po wczorajszej „Podróży” Idy Fink, znów potrzebowałam czegoś lekkiego, co odsunie na bok chandrę. Książka Mai Kotarskiej początkowo wydawała mi się trochę bez sensu, ale z czasem rozwój akcji mnie zainteresował i zaczęłam czerpać przyjemność z lektury. Pod płaszczykiem takiej sobie okładki kryje się dość przyzwoity kryminalik z wątkiem romansowym. 

Główna bohaterka lubi wplątywać się w kłopotliwe sytuacje, ma do tego niebywałą smykałkę. Ale potrafi walczyć o swoje i nie czeka pokornie, co jej los przyniesie; jest dociekliwa i robi wszystko, co jej przyjdzie do głowy, byleby tylko poznać rozwiązanie zagadki. Często działa impulsywnie, co sprawia, że tarapaty narastają. Może liczyć na wsparcie Rity, starszej pani, przyjaciółki jej nieżyjącej babci, a pojawi się jeszcze ktoś...

„Kłopoty z nieznajomym” to ostatnia z trzech książek, które kupiłam w kwietniu na wyprzedaży (obok „Cienia bliźniaka” i „Ja tu jeszcze wrócę!’). Podobieństwo okładek przełożyło się na ich odbiór. Powieść Mai Kotarskiej także świetnie się sprawdza jako niewymagający większego skupienia „reset”. I choć intryga nie jest zbyt skomplikowana, a zakończenia fabuły można się domyślić, to czytało się szybko i lekko; jest w niej mnóstwo humoru – choć raczej takiego wzbudzającego uśmiech, niż wywołującego parsknięcia śmiechem – i można jej poświęcić parę chwil. Mnie zrelaksowała i dla spełnienia takiej funkcji mogę ją polecić.