Jill Shalvis "Szczęśliwa przystań"

Jill Shalvis „Szczęśliwa przystań”, Prószyński i S-ka 2012, ISBN 978-83-7839-219-4, stron 408

Tara Daniels wraca po rozwodzie do rodzinnego miasteczka. Jej nowym wyzwaniem będzie remont starego hotelu, przyciągnięcie klientów i wyrobienie mu marki. Potem chce wracać do Teksasu. Przedsięwzięcie ma być wspólnym sukcesem Tary i jej dwóch przyrodnich sióstr – każda z nich ma innego ojca, bo ich matka, cóż, lubiła mężczyzn. Najmłodsza, Chloe, jest postrzeloną producentką ręcznie robionych kosmetyków i uwielbia rozrywki z nutką adrenaliny. Maddie zaś jest całkowicie pochłonięta letnim romansem.

Był jeden szczególny powód, dla którego Tara nie chciała wracać do Lucky Harbor. Nazywał się Ford Walker i był żeglarzem, dosyć sławnym zresztą.

W przeszłości połączyło ich coś więcej, niż tylko przelotna miłostka. Ta przeszłość właśnie do nich powróci. Do tego w miasteczku pojawi się były mąż kobiety z zamiarem jej odzyskania, a starsze, rozplotkowane panie odkryją nowe horyzonty i na Facebooku zrobią głosowanie, który z mężczyzn jest lepszy dla Tary.

Powiem jedno: odkryłam pisarkę idealną na lato. „Szczęśliwa przystań” jest powieścią wysoce rozrywkową. Ona skrzy się od humoru, widocznego zwłaszcza w relacjach między głównymi bohaterami. Jak ulał pasuje do nich stwierdzenie: „Kto się czubi, ten się lubi”. Tara jest sztywna i zdystansowana, Ford od początku wie, czego tak naprawdę chce, tylko musi to do niego dotrzeć. Świetne są te ich riposty i docinki, w których zresztą lubuje się także Chloe; dość wyraźnie zarysowuje się ona na kartach powieści. Do tego autorce udało się w pełni oddać wzajemne przyciąganie tej pary, ich namiętność jest doskonale odczuwalna, a scen łóżkowych – pisanych z wyczuciem – nie brakuje. Ale żeby nie było tylko słodko i przyjemnie, oboje będą musieli zmierzyć się z wpływem przeszłości na ich obecne życie.

Lekki język, zabawne pióro, sympatyczni bohaterowie, gorące uczucia, spora dawka namiętności – czy można chcieć więcej, gdy potrzebujemy odprężającej lektury? „Szczęśliwa przystań” to rewelacyjny pomysł na czas, kiedy nie ciągnie nas do trudnych, skomplikowanych fabuł. Ta może i nie jest zbyt wymagająca, niektórzy pewnie nawet powiedzą, że banalna, ale sposób, w jaki jest podana, sprawia, że nie łatwo się od niej oderwać. Świat małego miasteczka i rodziny złożonej z oryginalnych sióstr wciąga i robi ochotę na więcej. Cieszę się, że w dwóch kolejnych powieściach Jill Shalvis spotkam ponownie Chloe i Maddie.

Książka bierze udział w wyzwaniu „Czytamy powieści obyczajowe”.