Joanna Jodełka "Kamyk"

Joanna Jodełka „Kamyk”, Świat Książki 2012, ISBN 978-83-273-0079-9, stron 256

Niech nikogo nie zwiedzie tytuł najnowszej książki Joanny Jodełki. Ja jestem taka mądra, że myślałam, że to powieść o jakimś znaczącym małym kamieniu;) Kupiłam ją bez zgłębiania opisu, skusiło mnie nazwisko autorki. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy przeczytałam, że Kamyk to 12-letnia Kamila... Jest córką Ewy Kochanowskiej, pracującej w liczącej się na rynku firmie produkującej żywice. Po przyjęciu zorganizowanym przez jej prezesa, Lucjana Dąbskiego, Ewa wraca do domu jedną taksówką z Danielem Kochem, który przyjechał do Poznania, by zanalizować działalność przedsiębiorstwa. Taksówka się psuje, Ewę i Daniela zaskakuje burza. Następnego dnia mężczyzna dowiaduje się, że Dąbski nie żyje, Ewa leży ranna w szpitalu, a jedynym świadkiem zbrodni była niewidoma Kamyk...

Niniejszym ogłaszam, że to najlepsza do tej pory powieść pani Jodełki. Rozkręcała się powoli, ale akcja zagęściła się później do tego stopnia, że nie oderwałam się do końca. Samą zbrodnię potraktowałam jako tło, bardziej skupiłam się na głównej postaci, czyli na Kamili. Początkowo myślałam o niej w kategoriach „rozpuszczony, rozwydrzony bachor”, ale trwało to tylko chwilę, powoli rosła moja sympatia i tkliwość, zaczęłam jej kibicować, walczyłam razem z nią, przeżywałam jej kłopoty bardzo i jak nigdy chciałam, żeby wszystko dobrze się skończyło.

Istotne jest również to, jak autorka przedstawiła sytuację i charakter dziewczynki. Kamyk nie widzi, ale nie znaczy to, że jest niesamodzielna i liczy na innych. Sama chodzi do swojej opiekunki, sama kupuje jedzenie dla swojego zwierzątka domowego. Podobała mi się scena ze skarpetkami, a jej koszulki były rozbrajające.

Bardzo się cieszę, że mam i przeczytałam tę powieść. Jest inna od poprzednich i autorce – a właściwie powinnam powiedzieć: czytelnikom, bo mnie na pewno – wyszło na dobre, że napisała historię lżejszą i mniej mroczną. Uważam zresztą, że mimo uczynienia bohaterką niewidomej dziewczynki i dużej dawki humoru, to właśnie „Kamyk” najbardziej trzyma w napięciu. I nieważne, że można się łatwo domyślić rozwiązania. Może o to autorce chodziło, żeby uwypuklić Kamilę, a nie samą zbrodnię? Mnie ta powieść podbiła całkowicie.

Książka bierze udział w wyzwaniu TRÓJKA E-PIK.