Katarzyna Michalak "Przepis na szczęście"

Katarzyna Michalak „Przepis na szczęście”, Filia 2013, ISBN 978-83-63622-32-9, stron 304

Zastanawiacie się czasem, jak mogłyby potoczyć się życie bohaterów, którym towarzyszycie w czasie lektury, już po przewróceniu ostatnich kart książki? Chcielibyście do nich powrócić, ale niekoniecznie w powieściach, ot, tak na chwilę? Katarzyna Michalak swoim najmłodszym „dzieckiem” zapewnia nam taki literacki powrót. Spotykamy się ponownie z Lilianą z „Nadziei”, Bogusią ze „Sklepiku z Niespodzianką”, Danusią z „Wiśniowego Dworku” oraz Ewą z „Roku w Poziomce”. Każda z tych kobiet w nas, wiernych czytelniczkach Katarzyny Michalak, wzbudzała pewne emocje, bardziej lub mniej się do nich przywiązywałyśmy i teraz mamy szansę poznać ich dalsze losy.

Co ciekawe, trzy z tych czterech opowiadań odebrałam jako postawienie kropki nad i, swoiste pożegnanie i przypieczętowanie, mocne zakorzenienie postaci w światach, jakie sobie wypracowały. Tylko w jednym przypadku autorka zostawiła sobie otwartą furtkę.

Cztery bohaterki, cztery pory roku. Każdy czas w roku przedstawiony został z jego charakterystycznymi elementami i zjawiskami, które są bliskie chyba większości z nas. Wiosną powietrze przesycone świeżością i budząca się do życia, jak wszystko wokół, nadzieja. Lato, z pełnią, rozkwitem, ciepłem, z leniwymi porankami spędzanymi na tarasie czy balkonie, z napawaniem oczu widokiem kwitnących kwiatów. Jesień, zwłaszcza ta polska, złota, mieniąca się feerią barw, od żółcieni po brązy. Zima, z oczekiwaniem na te najpiękniejsze, najbardziej klimatyczne i najbardziej rodzinne ze wszystkich świąt.

Zgodnie z podziałem pór roku ułożone są też przepisy kulinarne, zamieszczone w „Przepisie na szczęście”. Pisarka dzieli się z nami recepturami zarówno swojego autorstwa, jak i swoich bliskich oraz przyjaciół. Ja akurat gotować nie lubię, ale oglądam czasem programy kulinarne, zatrzymują się nad przepisami, a przede wszystkim lubię dobrze zjeść. Większość przepisów wydała mi się na tyle interesująca, że może warto byłoby jednak pokusić się o ich wypróbowanie. Podobała mi się równowaga zachowana między przepisami na dania bardzo proste, lekkie i łatwe do przyrządzenia, a tymi wymagającymi już więcej czasu, energii i zaangażowania. Katarzyna Michalak gotuje z wykorzystaniem tego, czym obdarowuje nas natura w poszczególnych sezonach; sugeruje też zapełnienie własnej spiżarni, by zimą cieszyć się owocami naszej letnio-jesiennej pracy nad przetworami.

„Przepis na szczęście” to pełna ciepła opowieść przede wszystkim o miłości. Także o tej miłości, która wyraża się w gotowaniu i przyrządzaniu smakołyków dla swoich najbliższych. To książka kucharska, która ma przywoływać wspomnienia, może z dzieciństwa, może z innych, pięknych i ważnych dla nas, chwil. To również niezwykle udane spotkanie z Katarzyną Michalak w nowej odsłonie: jako osoby, której pasją jest kuchnia. Ciekawe i inspirujące.