2014 rok w książkach

Po krótkim urlopie wracam do blogowania. Zgodnie z zapowiedzią, przyszedł czas na podsumowanie ubiegłego roku. Tak jak w 2013 r., nie piszę o liczbach, a skupiam się na jakości. Oto efekt moich przemyśleń:

1. Odkrycie roku: Remigiusz Mróz

źródło

Za rewelacyjne „Turkusowe szale” i „Prędkość ucieczki. Parabellum 1”.

2. Autor roku: podium opanowali panowie. Piotr Adamczyk za „Dom tęsknot”, Kamil Janicki za „Damy Złotego Wieku” oraz Zygmunt Miłoszewski za „Gniew”. 

3.  Zagraniczny kryminał roku: mało ich przeczytałam, bo nastrój na kryminały pojawił się stosunkowo późno, ale te dwa były na tyle dobre, że postanowiłam je w ten sposób wyróżnić.

Nele Neuhaus porwała mnie do tego stopnia, że koniecznie muszę przeczytać jej kolejne powieści.

4.  Polski kryminał roku: tym razem podium należy do dwóch pań. 

5.  Zagraniczna powieść roku: jeśli wybieram powieści autorów obcych, najczęściej jest to beletrystyka historyczna. Na wyróżnienie zasłużyły:

6.  Polska powieść roku: drugi rok z rzędu nie potrafię wskazać tych najlepszych, więc oto zestawienie tych, które najmocniej zasługują na uwagę:

7. Literatura faktu: najczęściej wybierałam publikacje historyczne, ale że znalazły się tutaj także inne gatunki, stąd taka nazwa kategorii. Niełatwo wybrać te najlepsze, bo każda była wyjątkowa, więc oto zestaw moich perełek:  

I rzutem na taśmę:

8. Rozczarowanie roku: gdy przeglądałam listę książek przeczytanych w 2014 roku, nasunęło mi się spostrzeżenie, że nie było pozycji, która rozczarowałaby mnie w sposób bardzo znaczący. Wynika to z faktu, że coraz mniej u mnie przypadkowych lektur, dobieram je staranniej, skupiając się na ulubionych gatunkach. Gdybym jednak miała wybrać te gorszej jakości, wskazałabym na „Przemilczenia” za brak emocji oraz „Tylko dzięki miłości” za brak klimatu dwudziestolecia międzywojennego w rozwoju akcji.

Planów na nowy czytelniczy rok nie robię, poza jednym: czytać jeszcze więcej publikacji historycznych. Za dwanaście miesięcy okaże się, jak mi poszła realizacja.

(Zdjęcia okładek pochodziły ze strony www.matras.pl).