Magdalena Kordel "Anioł do wynajęcia"

Magdalena Kordel „Anioł do wynajęcia”, Znak 2016, ISBN 978-83-240-4343-9, stron 400

Michalina czuje się, jakby wygrała w totka, ale tego, w którym do zdobycia są kłopoty – spotkała ją ich prawdziwa kumulacja. Zostaje nie tylko bez dachu nad głową, ale i pieniędzy na życie. Zrezygnowana trafia w końcu do kościoła, prosząc o jakiegoś anioła na bezrobociu. W tym samym czasie Nela dochodzi do wniosku, że dosyć ma już czekania i postanawia rzucić Bogu wyzwanie. Obmyśla plan doskonały, jednak nie wszystko udaje jej się przewidzieć. Losy Neli i Michaliny zetkną się w niecodzienny sposób...

Najnowsza książka Magdaleny Kordel jest dla mnie całkowitym zaskoczeniem. Jej zapowiedź pojawiła się tak nagle, a ja nie kojarzyłam, żeby autorka wcześniej zdradzała, nad czym pracuje – bardziej spodziewałam się, że doczekamy się nowego tomu z cyklu o Malowniczem. I choć literackie miasteczko wykreowane przez Kordel w „Aniele do wynajęcia” również się pojawia, to jest on jednak książką spoza serii. Fabuła także jest całkowicie współczesna, bez „ciągot” w stronę historii – na Targach Książki w Krakowie pisarka przyznała, że jest to ukłon w stronę tych, którzy lubią ją w takiej wersji. I choć ja bardziej cenię książki pani Magdaleny w otoczce z przeszłości (i na powieść w całości historyczną czekam z utęsknieniem), to w „Aniele...” zakochałam się bezapelacyjnie i bezwarunkowo.

Treść „Anioła...” przywraca wiarę w ludzi. Pokazuje, że wśród nas mogą być ci, którzy noszą w sobie cząstkę anielskości, że tak to ujmę. A przynajmniej bardzo chcę w to wierzyć i chciałabym spotkać na swojej drodze, kiedyś, gdybym potrzebowała pomocy, taką Gabrysię albo Nelę. Zresztą to, jak sportretowana została ta ostatnia postać, to po prostu mistrzostwo. Uwielbiam takie starsze panie, pewne siebie, zgryźliwe, które pod maską ironii skrywają czułość i wrażliwe serce. Nela taka właśnie jest, cięty język idzie u niej w parze z dobrocią. Ta jej lekka „kolczastość” wynikała także pewnie po części z długiego życia w samotności i lęku przed kolejnymi latami spędzonymi tylko w swoim własnym towarzystwie. Bez dwóch zdań, Petronela skradła moje serce i mnie oczarowała.  

Kordel urzeka czymś jeszcze. Klimat „Anioła...” jest pełen magii. I nie ma w tym stwierdzeniu ani odrobiny przesady. W dzisiejszych czasach, gdy pierwsze bombki, choinki itp. pojawiają się na każdym kroku zaraz po Wszystkich Świętych, oczekiwanie na Boże Narodzenie straciło dużo ze swego blasku, spowszedniało (a może moje uczucia sprowadzają się do sentymentu za dzieciństwem, wtedy inaczej przeżywałam święta i dni je poprzedzające). Pisarka mi to przywróciła. Nie wiem, jak to zrobiła, bo chyba nie jest łatwo pisać o świętach, żeby obyło się bez nadmiaru słodyczy, a tym samym żeby nie zbliżyć się do kiczu. U Kordel wszystko jest tak piękne, że jedyne, co może się w człowieku zrodzić, to tęsknota i pragnienia, by tegoroczne święta spędzone w naszych rodzinach były właśnie tak bajkowe, jak u bohaterów, by w naszych domach zatriumfowała prawdziwa miłość, radość i nadzieja.

Idealną scenerią do lektury „Anioła do wynajęcia” byłby śnieg za oknem, a w domu blask bijący od choinkowych lampek, ciepła herbata – może cynamonowa, jak u Gabrysi? – i puchaty kocyk, ale mogę zagwarantować, że i w listopadowy, deszczowy i ponury dzień poczujecie ten cudowny nastrój zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. Magdalena Kordel stworzyła pełną ciepła opowieść, która rozgrzeje Wasze serca i ukoi myśli. Przeczytajcie, może w ten niezwykły czas i Wy spotkacie na swojej drodze anioła. 

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Znak.