Sławomir Koper "Gwiazdy kina PRL"

Sławomir Koper „Gwiazdy kina PRL”, Czerwone i Czarne 2014, ISBN 978-83-7700-150-9, stron 328

Władze komunistyczne wykorzystywały każdy instrument, by zaszczepiać i utrwalać swoją ideologię w narodzie. Czy mogli się więc obejść bez kinematografii, odradzającej się po zakończeniu II wojny światowej? Oczywiście, że nie. W Polsce już w 1945 r. utworzono przedsiębiorstwo „Film Polski. Uzyskało ono monopol na realizację filmów na terenie kraju oraz dystrybucję produkcji zagranicznych” (str. 16). Wkrótce później rozpoczęły działalność łódzka Wytwórnia Filmów Fabularnych i Szkoła Filmowa, która z czasem zaczęła obrastać w legendy. Rozwinęła się tzw. szkoła polska, a w niej same wielkie nazwiska, na czele z Andrzejem Wajdą, ale swoje do powiedzenia mieli też Munk czy Morgenstern.

Jerzy Besala "Polskie królowe"

Jerzy Besala „Polskie królowe. Zawiedzione miłości. Odtrącone i niekochane”, Bellona 2014, ISBN 978-83-11-13119-4, stron 336

Szeroko rozumiane publikacje historyczne, nie tylko powieści, ale i te popularnonaukowe, stanowią jeden z najchętniej wybieranych przez mnie gatunków literackich w ostatnim czasie. Skutkuje to tym, że nie jestem już tak całkiem „zielona”, jeśli chodzi o wiedzę na temat dziejów naszego kraju (pomijając tę szkolną). Szczególnie upodobałam sobie te pozycje, które podchodzą do historii w sposób daleki od podręcznikowego i prezentują bohaterów, o których wcześniej nie słyszałam, lub też tylko obili mi się oni o uszy. Dotyczy to zwłaszcza kobiet, które pełniły ważną rolę, często zbyt mało podkreślaną i dziś już trochę zapomnianą. Bywały też takie niewiasty, które historia pamięta, ale jako te nieszczęśliwe, bo niekochane, odtrącone. O takich właśnie pisze Jerzy Besala, poświęcając swoją uwagę polskim królowym, które nie miały szczęścia w życiu osobistym.

Dorota Ponińska "Podróż po miłość. Emilia"

Dorota Ponińska „Podróż po miłość. Emilia”, Nasza Księgarnia 2013, ISBN 978-83-10-12149-7, stron 368

Powstanie listopadowe w brutalny i smutny sposób odcisnęło się na życiu Emilii Konarskiej. Jej ojciec, za udział w walce, został pojmany, a ich majątek uległ konfiskacie. Wraz z matką znalazły schronienie u krewnych, ale po śmierci rodzicielki dziewczynka trafiła do szkoły klasztornej. Gdy ból żałoby odrobinę zelżał, w powtarzalności i schematycznym rytmie rytuałów, odnalazła spokój i bezpieczeństwo, ciesząc się także wielką sympatią przeoryszy, matki Teodozji. Teraz, gdy dziewczyna osiągnęła odpowiedni wiek, a jej charakter się wykrystalizował, matka Teodozja wybiera ją na swoją następczynię. Dla Emilii to najwyższy zaszczyt i choć trochę się boi, postanawia spełnić pokładane w niej nadzieje i zostać najlepszą matką przełożoną w historii zgromadzenia.

Katarzyna Archimowicz "Miłość w Burzanach"

Katarzyna Archimowicz „Miłość w Burzanach”, Black Publishing 2014, ISBN 978-83-7536-766-9, stron 456

Greta Marecka pracuje w banku jako analityk. To zajęcie doskonale odpowiada jej charakterowi, woli pracować w samotności, bo zbyt dużo ludzi wokół niej nie jest warunkiem koniecznym do funkcjonowania. Podobnie jest zresztą w życiu prywatnym, jej najbliżsi to mąż Grzegorz i ukochany stryj Michał. Ten drugi jest księdzem i sprawuje rządy na parafii w Burzanach na Polesiu, ich rodzinnej miejscowości. Michał, choleryk, u którego najpierw czyn, a później myśl, ale i serce na dłoni, sam odbudował rodowy dworek, w którym Greta uwielbia gościć – tam ładuje akumulatory i odpoczywa od zgiełku stolicy.

Porcja zapowiedzi

Dawno nie było zapowiedzi. Może nie ma ich bardzo dużo, ale z tego grona zdecydowaną większość chciałabym przeczytać.

Zaczynamy od Prószyńskiego.

20.05.2014.

W oddalonym od głównych dróg bieszczadzkim zakątku znajduje się pensjonat Magnolia. Jego niepowtarzalną atmosferę tworzą niezwykłe kobiety: Czesia Gawińska, wspaniała kucharka, malująca obrazy Doris, kelnerka Małgorzata, Marlena, która zagląda tu codziennie na kawę. Pewnego dnia do Magnolii przyjeżdża autor popularnych niegdyś kryminałów Maurycy Murawski. Pragnie odszukać miejsce, które dawno temu zaczarowało go niezwykłą aurą, inspirując do napisania pierwszej powieści.

Maurycy poznaje emerytowanego komendanta policji, który każdemu, kto zatrzymuje się pod sklepem na środku wsi, pokazuje fotografię zaginionej dziewczynki. Robi to już od dwunastu lat. Autor powieści kryminalnych i były policjant pochylają się nad tragicznymi wydarzeniami z przeszłości, z którymi teraźniejszość, z kobietami z Magnolii w roli głównej, zdaje się nie mieć nic wspólnego. Ale tylko do pewnego momentu.

Iwona Jurczenko-Topolska "Podróżą każda miłość jest"

Iwona Jurczenko-Topolska „Podróżą każda miłość jest”, Muza 2014, ISBN 978-83-7758-644-0, stron 400

Życie nie jest sprawiedliwe, pomyślałam, gdy znalazłam gdzieś w sieci wiadomość, że Iwona Jurczenko-Topolska nie żyje. W 2006 r. przeczytałam publikację jej autorstwa pt. „Bociany przylatują zimą”. Jest to opowieść o rodzinie, którą wraz z mężem stworzyli dla trójki dzieci, adoptowanego rodzeństwa. Choć czas zatarł szczegóły, to jednak pozostało mi po niej wrażenie ogólnego zachwytu i przekonanie, że to wartościowa i piękna książka. Gdy więc zobaczyłam „Podróżą każda miłość jest”, byłam pewna, że to będzie tak samo cenna lektura. I nie pomyliłam się.

Amanda Coplin "Morelowy sad'

Amanda Coplin „Morelowy sad”, Black Publishing 2014, ISBN 978-83-7536-763-8, stron 488

William Talmadge był dzieckiem, kiedy stracił ojca w wypadku w kopalni. Razem z matką i siostrą przeprowadził się i zamieszkał z dala od ludzi i ich siedzib. Gdy matka odeszła, zostali we dwójkę, a ich świat wypełniała praca w sadzie, który z czasem miał się rozrastać. Tę zwyczajną, ale jak się wydawało Williamowi – dobrą – codzienność, przerywa niespodziewane zniknięcie Elsbeth. To wydarzenie położy się cieniem na całym życiu Talmadge’a, ponieważ nigdy nie uda się ustalić, co właściwie się stało, bo w lesie, do którego się wybrała, znaleziono tylko jej czepek.

Sławomir Koper "Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej"

Sławomir Koper „Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej”, Bellona 2013, ISBN 978-83-11-12148, stron 320

Czy polityk ma życie prywatne? W obecnych czasach może tak, ale w czasach Drugiej Rzeczypospolitej jego aktywność stanowiła ciąg dalszy działalności politycznej. „Politycy z racji zajmowanych stanowisk biorą udział w równego rodzaju rautach, bankietach, galowych przyjęciach odbywających się o różnych porach dnia lub nocy. To stały element życia zawodowego, ale również życia towarzyskiego” (str. 14). To między innymi o tym pisze Sławomir Koper w kolejnej książce z cyklu poświęconego barwnym czasom międzywojnia. Tym razem skupia się na ludziach władzy; ich rozwój w sferze politycznej przypadł na lata rozkwitu życia towarzyskiego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r.

Wesołego Alleluja!

źródło

Niech te Święta Wielkiej Nocy będą czasem radości, miłości i wiary

Niech będą pełne optymizmu i nadziei na lepsze jutro

Niech będą czasem spotkań z bliskimi

Niech przyniosą spokój i wytchnienie od codzienności

Niech w Waszych sercach zagości wiosna!

Paula

Iwona Menzel "Szeptucha"

Iwona Menzel „Szeptucha”, MG 2014, ISBN 978-83-7779-191-2, stron 320

Olena nie pamięta swoich rodziców i dopóki nie poszła do pierwszej klasy, nie poświęcała im zbyt wielu myśli. Ale wtłoczenie w system szkolny ma swoje wymagania i pytanie nauczycielki o to, czym zajmują się rodzice, wyrwało Olesię z błogosławionej niewiedzy. Wiejskie dzieci za to były bardzo dobrze poinformowane i nie omieszkały wspomnieć, że jest bajstrukiem. Babcia Walentyna, opiekunka dziewczynki, powiedziała jej wtedy, że mama jest u aniołków, dziewczynka pod kapliczką zasadziła do niej kwiatki i żyły sobie dalej z babcią we dwójkę. Ale bycie wnuczką szeptuchy nie przysporzyło Oleśce sympatii, a rzucone w złości do kolegi słowa i ich następstwo spowodowały, że traktowano ją jak trędowatą.

Stosik 4/2014

Jak każdego mola książkowego, nowe nabytki cieszą mnie ogromnie. Dlatego też podzielę się z Wami kolejny raz moją radością i pokażę, co dotarło do mnie ostatnio. Dużą część już zdążyłam zrecenzować, więc możecie się zapoznać z moimi opiniami.

PRZED PREMIERĄ: Olgierd Świerzewski "Zapach miasta po burzy"

Olgierd Świerzewski „Zapach miasta po burzy”, Muza 2014, ISBN 978-83-7758-692-1, stron 736

Jest rok 1979. Oleg Antonow ma czternaście lat. Jest synem Igora Antonowa, boksera, który zdobył tytuł wicemistrza olimpijskiego, a dobrze zapowiadającą się karierę przerwała przedwczesna śmierć. Wychowuje go matka, nauczycielka matematyki, Olga Lwowna; jest też mocno związany z dziadkiem Leonidem Iwanowiczem. Chłopca pochłaniają szachy, do których wykazuje niebywały talent. To czasy, kiedy triumfy święci radziecka szkoła szachowa, a władze związku nie cofną się przed niczym, byleby tylko móc pochwalić się znaczącym sukcesem, którego potrzeba wśród elit jest ogromna. Na drodze Olega staną dwie osoby, z którymi już zawsze będzie związany, a jego życie się odmieni. Czy na lepsze?

Małgorzata Rogala "Kiedyś cię odnajdę"

Małgorzata Rogala „Kiedyś cię odnajdę”, Replika 2014, ISBN 978-83-7674-046-1, stron 280

Weronika, mimo młodego wieku, ma za sobą traumę, której nikt nie chciałby przeżyć. Gdy miała dziewiętnaście lat, straciła matkę, która została w brutalny sposób zgwałcona i zamordowana we własnym mieszkaniu. Nieumiejętność rozmowy o tragedii spowodowała, że z ojcem, jedyną swoją rodziną, oddalili się od siebie. Wsparcie przyszło z niespodziewanej strony. Poznała wtedy Olgę, której chciało się pokonywać bariery Weroniki, jej zamknięcie w sobie oraz dystans wobec ludzi i świata. Zaprzyjaźniły się ze sobą na tyle mocno, że razem zamieszkały, obiecując sobie, że tak będzie, dopóki któraś z nich nie spotka poważnego mężczyzny, odpowiedniego, by ułożyć sobie z nim życie. Choć każda miała swój świat – Olga była pedagogiem szkolnym, działającym z prawdziwą pasją, a Weronikę pochłaniały projekty graficzne i informatyka, wolny czas spędzały razem, wychodząc czasem potańczyć do klubów.

Małgorzata Thiele "Trzy panie w samochodzie, czyli sekta olimpijska"

Małgorzata Thiele „Trzy panie w samochodzie, czyli sekta olimpijska”, Nasza Księgarnia 2014, ISBN 978-83-10-12541-5, stron 288

Marta od pewnego czasu jest bardzo nieatrakcyjna towarzysko, a to z tego powodu, że się rozwiodła. Krąg wspólnych znajomych musiał opowiedzieć się po którejś ze stron, więc w kontakty z nimi wkradło się skrępowanie. Co ciekawe, jej mąż, choć zdążył założyć nową rodzinę – z dziewczyną w wieku ich syna – i ponownie zostać ojcem, w osobie Marty widzi teraz punkt konsultacyjno-doradczy do spraw, którymi nie chce kłopotać swojej nowej małżonki. A Martę przecież może, w końcu dobrze go poznała przez tyle lat. Kobieta dzieli swój czas między samotny dom, bo syn się wyprowadził, a pracę w bibliotece, gdzie pojawia się między innymi „pani w niebieskim”, przypominająca sobie szkolne lektury, oraz Frustrat, lubujący się w narzekaniu na wszystko, co tylko się da.

Anna Mulczyńska "Powrót na Staromiejską"

Anna Mulczyńska „Powrót na Staromiejską”, Nasza Księgarnia 2014, ISBN 978-83-10-12591-0, stron 480

Weronika zaaklimatyzowała się w Szwecji. Ma grono przyjaciół i ciekawą pracę. Ale to właśnie tu doznała wielkiego zawodu, gdy przyłapała męża na zdradzie, a jakby tego mało, ten całą winę próbował zrzucić na nią. Gdy dowiaduje się, że odziedziczyła po ukochanym dziadku jego dawny zakład zegarmistrzowski, podejmuje decyzję o powrocie do Polski. Ma nadzieję, że będzie to dla niej szansa na coś nowego. Pomysł na własną działalność już ma, choć dla niej nie będzie to tylko zwykły biznes – jej sklepik z wszelkimi materiałami do rękodzieła, który nazwie Robótkowem, to jej pasja, której ma zamiar oddać całe swoje serce. Bo tę jego część przeznaczoną dla mężczyzn zamyka na klucz, obiecując sobie, że nie da się już więcej zranić i dopóki nie ukończy kołdry Dear Jane, której uszycie postawiła sobie za cel, nie dopuści do związku z kimkolwiek. Czas spędzony na tworzeniu swojej kołdry, którą po raz pierwszy uszyła Jane A. Stickle w czasie wojny secesyjnej, ma być „formą terapii po nieudanym małżeństwie, zdradzie i złamanym sercu. Mam nadzieję, że gdy pochylę się nad materiałem i igłą, sama ze swoimi myślami, dojdę w końcu do ładu ze wszystkimi uczuciami” (str. 43). Czyli – „do czasu ukończenia Dear Jane żadnych romansów, miłostek ani facetów!” (str. 44).

Elizabeth Kerri Mahon "Skandalistki"

Elizabeth Kerri Mahon „Skandalistki. Historie kobiet niepokornych”, W.A.B. 2013, ISBN 978-83-7747-922-3, stron 304

„Skandal – postępek przynoszący wstyd; rzecz gorsząca, zawstydzająca, oburzająca”; „skandaliczny” – kompromitujący, oburzający”*. Skandalistką będzie wobec tego kobieta, która swoim zachowaniem gorszy, zawstydza, oburza, kompromituje siebie i innych, która zwraca na siebie powszechną uwagę.

Elizabeth Kerri Mahon w 2007 r. założyła blog „Scandalous Women”, który cieszył się olbrzymią popularnością i w związku z tym zdecydowała się nadać swoim wpisom formę książkową. Tak powstały „Skandalistki”, publikacja poświęcona trzydziestu pięciu kobietom, które włączyła do grona obdarzonego tym przyciągającym uwagę mianem. Ale czy wybrane panie rzeczywiście były osobami, którym towarzyszył tylko i wyłącznie skandal?

Iwona Kienzler "Europa jest kobietą"

Iwona Kienzler „Europa jest kobietą. Romanse i miłości sławnych Europejek”, Bellona 2014, ISBN 978-83-11-13150-7, stron 312

Przywykliśmy chyba do tego, by każdą postać historyczną traktować jak pomnik, mając na względzie głównie zasługi, to, co zrobiła dla kraju i obywateli, czym zasłynęła, lub odwrotnie, pamiętając o tym, co przyniosło jej hańbę na tyle, że stała się symbolem porażki czy zdrady. Tak też jesteśmy uczeni, mówimy o bohaterze dobrze lub źle, ale w kontekście jego działalności. A przecież każdy, kto zapisał się na kartach historii, był przede wszystkim człowiekiem, miał wady i zalety; jak większość z nas, dopadały go różne nastroje, doznawał uczuć o wielu barwach, kochał i nienawidził. Jest jednak grono historyków, którzy nie zapominają o tym czysto ludzkim aspekcie. Należy do nich Iwona Kienzler, autorka licznych publikacji, w którym przybliża nam historię z innego, niż zazwyczaj, punktu widzenia. W najnowszej zajęła się kobietami, które znajdowały się u szczytów władzy, przez co znacząco wpłynęły na dzieje Europy. Wybór postaci był subiektywny, ale bez wątpienia udało jej się stworzyć zestawienie postaci godnych uwagi.

Renata Kosin "Tajemnice Luizy Bein"

Renata Kosin „Tajemnice Luizy Bein”, Nasza Księgarnia 2014, ISBN 978-83-10-12633-7, stron 528

Klara Figiel kończy studia dziennikarskie i odbywa staż w redakcji „Tygodnika Olsztyńskiego”. Do intrygujących tematów ma nosa i od razu wie, z czego może powstać dobry artykuł. Teraz zainteresowało ją odkrycie archeologiczne na starówce warmińskiego miasteczka. Odnaleziono tam cmentarz mnichów i może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że wśród nich pochowano kobietę z dzieckiem. Przy szczątkach znajdował się wianek ze srebrnych róż. Klara dociera do informacji, że zmarła to Luiza Bein, dziedziczka pobliskiego pałacu, która sporą część swojego majątku przeznaczyła na działalność charytatywną. Zagadką pozostaje tożsamość dziecka – pewne jest, że Luiza miała jednego syna, który nie umarł w dzieciństwie, a żył jeszcze bardzo długo, przeżywając swoją matkę.

Izabella Frączyk "Koniec świata"

Izabella Frączyk „Koniec świata”, Prószyński i S-ka 2014, ISBN 978-83-7839-722-9, stron 336

Marylka zbliża się do trzydziestki, pracuje w agencji reklamowej i jedno można o niej powiedzieć z całą pewnością: w swoim fachu jest świetna. Potrafi się sprężyć, a wtedy przychodzą jej do głowy same rewelacyjne pomysły. Nie bez powodu to właśnie ona ma stworzyć kampanię reklamową potentata w branży restauracyjnej, niejakiego Gawłowicza. Współpraca z nim nie jest rzeczą łatwą, bo mężczyzna jest wymagający, ale lubi się przy tym czepiać, stąd też rozmowy z nim kosztują kobietę sporo nerwów; zachowuje się on tak, jakby tylko jemu przysługiwał monopol na rację, a oni tam w tej Polsce – sam mieszka w Szwajcarii – nie znali się na niczym (ale o dziwo z ich usług nie rezygnuje).

Teresa Dąbrowska "Warszawa literacka lat międzywojennych"

Teresa Dąbrowska „Warszawa literacka lat międzywojennych”, Bellona 2014, ISBN 978-83-11-13068-5, stron 208

Ze wszystkich miejsc związanych z szeroko rozumianym dwudziestoleciem międzywojennym, najmocniej kojarzy mi się Kawiarnia Ziemiańska, w której zbierała się śmietanka artystyczna tamtych lat. To ona licznie pojawia się we wspomnieniach i publikacjach historycznych. Ale były też inne miejsca, w których pozostał ślad – nawet jeśli tylko duchowy, a niekoniecznie materialny – wielkich osobowości literackich międzywojnia. I o nich to właśnie pisze Teresa Dąbrowska w jednej z najnowszych publikacji Bellony. Autorka jest przewodnikiem turystycznym i w czasie swoich wędrówek po Warszawie, zwróciła uwagę na fakt, iż „nie ma na naszych ulicach wzmianki o sławnych czy znanych przed wojną literatach”. Pomyślała, że „szkoda tych warszawskich, literackich adresów, niekiedy zapomnianych” (str. 7). W ten sposób zrodził się pomysł na książkę, którą właśnie trzymam w rękach, gratulując Wydawcy – i przyszłym czytelnikom – edycji: twarda oprawa, śnieżnobiały papier, czarno-białe zdjęcia, klimatyczna okładka w kolorze sepii.

Sławomir Koper "Skandaliści PRL"

Sławomir Koper „Skandaliści PRL”, Czerwone i Czarne 2014, ISBN 978-83-7700-144-8, stron 336

Każda epoka historyczna ma swoich skandalistów, osoby, które swoim zachowaniem w znaczący sposób odbiegają od norm powszechnie przyjętych i uznawanych za obowiązujące. Niektórzy zwyczajnie lubią szokować, inni wzbudzają kontrowersje niejako mimochodem, samo im tak wychodzi. Nie inaczej było z okresem Polski Ludowej, który dzięki Sławomirowi Koprowi i jego niniejszemu cyklowi jawi mi się jako czas barwny i ciekawy, a postaci wówczas żyjące i tworzące świat bohemy artystycznej - jako nietuzinkowe osobowości, które kreowały swój wizerunek właśnie jakby na przekór panującej szarzyźnie, w jaką prominenci władzy próbowali wtłoczyć obywateli, tłumiąc wszelkie przejawy indywidualizmu i koloru. Nie wszyscy jednak temu ulegali, pozwalając w pełni zabłysnąć swojej niebanalnej osobowości.

Barbara Mutch "Kolor jej serca"

Barbara Mutch „Kolor jej serca”, Muza 2014, ISBN 978-83-7758-603-7, stron 432

„Apartheid – doktryna społ.-polit., głosząca ustawowe i kulturowe odseparowanie (oddzielenie) ras i odrębność ich rozwoju, który w praktyce nosi cechy rasizmu; przeciwieństwo asymilacji i integracji. Podstawa polityki władz RPA od 1948 utrwaliła władzę białej mniejszości, opartą na segregacji i dyskryminacji czarnych, kolorowych i Azjatów zapisanej w ustawach państw; a. potępiono w wielu rezolucjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Od 1976 władze RPA modyfikowały politykę a., odchodząc od jego podstawowych założeń i likwidując przejawy segregacji; 1991 uchylono ostatnie fundamentalne zasady apartheidu”*.

Izabella Frączyk "Pokręcone losy Klary"

Izabella Frączyk „Pokręcone losy Klary”, Poligraf 2010, ISBN 978-83-62752-00-3, stron 240

Jak już się wali, to naprawdę wszystko. Najpierw odeszła ukochana babcia Klary, która ją wychowywała. Potem została bez pracy, której poświęciła pięć lat swojego życia: biuro nieruchomości upadło, skutek kryzysu gospodarczego na rynkach światowych. Wkrótce później okazało się, że musi wyprowadzić się z wynajmowanego mieszkania, a jakby tego było mało, jej partner, Mirek, okazał się wiarołomcą – wprawdzie tak właściwie łączył ich tylko weekendowy seks, ale zdrada jest zawsze zdradą, jakiego oblicza by nie przejęła. Dużo tego, prawda? Aha, nie zapominajmy, że odziedziczony po babci, a właściwie dziadku, zabytkowy ford taunus niedługo się rozsypie, więc środek transportu również odejdzie do lamusa.

Judith Merkle Riley "Czara wyroczni"

Judith Merkle Riley „Czara wyroczni”, Książnica 2012, ISBN 978-83-245-8071-2, stron 488

Gdy w 1659 r. na świat przyszła Geneviève Pasquier, nikt nie przypuszczał, jaka droga jest jej przeznaczona. Urodziła się z koślawą stopą i czarnym owłosieniem na całym ciele, co wcale nie ucieszyło jej matki, aspirującej do bogactwa i zacnego towarzystwa. Szczyciła się, że pochodzi z rodu Matignon i nie mogła zrozumieć, jak król mógł potraktować w taki sposób tego golca, jej męża. Ten zdobył majątek i pozycję zamożnego finansisty za czasów ministra finansów, Nicolasa Fouqueta, ale jego upadek pociągnął za sobą porażkę Pasquiera. Choć zwrócono mu wolność, łaska monarchy nie przewidywała zwrotu majątku. Nie pozostało to bez wpływu na dalszy rozwój wypadków.

Natasza Socha "Macocha"

Natasza Socha „Macocha”, Filia 2014, ISBN 978-83-7988-038-6, stron 284

Plan Romy na najbliższe kilka tygodni wygląda następująco: „1. Pozbyć się Kasi z domu.

2. Zmusić ją do powrotu.

3. Przekonać, że życie z nami jest beznadziejne.

4. Otruć.

5. Wysłać w kosmos?” (str. 5). Roma z dnia na dzień została macochą, i to nie tylko z nazwy. Córka z pierwszego małżeństwa jej niedawno poślubionego męża właśnie się do nich wprowadza, bo twierdzi, że na śmierć pokłóciła się z własną matką. Czyż to nie wspaniale mieć w domu opryszczoną czternastolatkę, która dodatkowo jest szczera do bólu? Według Romy – nie.